แม่ของผมชอบทำอาหาร...
คืนหนึ่งหลังจากที่แม่ทำงาน
ผมรอว่าแต่ละคนจะว่าอย่างไร
แต่...พ่อไม่พูดอะไร และตั้งหน้าตั้งตา กินปลาทูไหม้ตัวนั้น และหันมาถามผมว่าที่โรงเรีย
คืนนั้นหลังอาหารเย็น ผมจำได้ว่า แม่ขอโทษพ่อที่ทอดปลาทูไหม้
และผมไม่เคยลืมที่พ่อพูดกับ
คืนต่อมา ผมเก็บคำถามในใจ และไปกอดพ่อ และถามพ่อว่า พ่อชอบปลาทูทอดเกรียมๆ จริงๆ เหรอ
พ่อกอดผมไว้ และ ตอบว่า....
"แม่ของลูกทำงานหนักมาทั้งว
ชีวิต เต็มไปด้วยความไม่สมบูรณ์แบ
ผมเองก็เป็นคนหนึ่งที่ลืมวั
แต่สิ่งที่ผมเรียนรู้ ในช่วงชีวิตคือ.....
การเรียนรู้ที่จะยอมรับความ
ชีวิตสั้นเกินกว่า จะตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเสียใจว่า เราทำผิดกับคนที่เรารัก และ รักเรา จงดูแล และทะนุถนอม คนที่รักคุณ และเข้าใจในคนที่ไม่ชอบคุณ
มีความสุขกับชีวิตนะครับ เพราะ....มันมีวันหมดอายุ..
เรื่องราวจาก Facebook
ภาพจาก internet


